Σόλο παραστάσεις  παίζοντας πλήκτρα, μπάσο, κρουστά, συναυλίες με οκταμελείς μπάντες, θρυλικά dj sets, indie και trip-hop και μουσική για σινεμά ή θέατρο, συνεργασίες με καλλιτέχνες πρώτης γραμμής (Bonobo, Parov Stelar, Dj Krush), παρουσία με αποτύπωμα σε πολλά σημεία του παγκόσμιου χάρτη: Χογκ Κογκ, Μαλδίβες, Νορβηγία, Βρετανία, Ισπανία… Μέσα στο ετερώνυμο Cayetano,  ο Γιώργος Μπρατάνης συμπυκνώνει το εκρηκτικό χάρισμα μιας πληθωρικής μουσικής προσωπικότητας, που παραλίγο θα σιγούσε μέσα σε άηχες αίθουσες βιβλιοθηκών.

Μεγαλωμένος σε γειτονιές της Θεσσαλονίκης (ο ίδιος βρίσκει πως το «Νεαπολίτης» ταιριάζει γάντι στην ταυτότητά του) βάζει πολύ νωρίς τη μουσική στη ζωή του και δημιουργεί την πρώτη του μπάντα στα 15 του χρόνια:  «Αν και πολύ νέοι, είχαμε τότε παίξει σε όλα τα μουσικά φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, πριν ανέβουν στην σκηνή τα σημαντικά συγκροτήματα της εποχής», θυμάται.

Το 1996 έρχεται η ώρα για το «Στρογγυλό Κίτρινο» τη μπάντα που ξεχώρισε αμέσως με τον avant-garde ήχο της. Ηχογράφησαν δυο άλμπουμ με την θρυλική δισκογραφική «Lazy Dog»,  η οποία έχει στηρίξει τους πιο δημιουργικούς και ανήσυχους  καλλιτέχνες, και εκπροσώπησαν την Ελλάδα το 1999 στη Biennale της Ρώμης.

Ένα τροχαίο ατύχημα του γεννά την επιθυμία μιας μεγάλης αλλαγής και έτσι βρίσκεται στη Βαρκελώνη με σκοπό να εργαστεί ως βιβλιοθηκονόμος, όμως δε βλέπει τη βιβλιοθήκη ούτε από μακριά: Είναι η εποχή που η Ισπανία ζει το τελευταίο κύμα των συναρπαστικών μουσικών της εξερευνήσεων.  Έκπληκτος, ανακαλύπτει έναν απίστευτο πλούτο ήχων και μουσικών, ακόμη και άγνωστα μουσικά όργανα, και ξεκινά τους δικούς του πειραματισμούς. Τότε γεννιέται ο «Cayetano». Δημιουργεί σχέσεις με τα σημαντικά μουσικά ονόματα της εποχής, παίζει ως πιανίστας στα δικά τους άλμπουμ και κάνει τις δικές του ηχογραφήσεις. Επιστρέφει στην Θεσσαλονίκη με πολλά όνειρα αλλά τελικά θα βρεθεί στην Αθήνα διαμορφώνοντας ένα στούντιο όπως ακριβώς το θέλει και τον εξυπηρετεί. Έχει ηχογραφήσει μέχρι σήμερα oκτώ προσωπικά άλμπουμ, ενώ αφήνει έντονο το αποτύπωμα του και ως DJ παίζοντας σε πολυχώρους και μουσικές σκηνές στην Ευρώπη, στο Χονγκ Κονγκ, στις Μαλδίβες.

Μετά από δύο χρόνια ταξιδιών στην νοτιοανατολική Ασία, το 2019 κυκλοφόρησε το άλμπουμ «Melanie», με progressive seventies ήχους. Μέχρι σήμερα πιστεύει με σθένος στην έννοια του άλμπουμ. 

Θεωρεί πως δεν υπήρξε καλύτερη εποχή για μουσική δημιουργία. «Οι ευκολίες μέσω του διαδικτύου είναι πολλές. Τίποτε δεν σου απαγορεύει να στείλεις μουσική σου σε ένα ραδιόφωνο  της Αυστραλίας που στο παρελθόν δεν θα γνώριζες καν ότι υπάρχει. Και αν τους αρέσει θα το παίξουν. Έτσι ωραία και απλά…»