Από τους τόσους καλλιτέχνες που «περιέθαλψε» ο Γιώργος Κωστάκης, αυτός ο μεγάλος ερασιτέχνης συλλέκτης της ρωσικής πρωτοπορίας, μονάχα την Ποπόβα αποκαλούσε με το μικρό της όνομα. Αλλά πώς θα μπορούσε, άραγε, να ξεφύγει κανείς από τη σαγήνη αυτής της καλλιτέχνιδας που ταξίδεψε, αναζήτησε και πειραματίστηκε με νέες μορφές εικαστικής έκφρασης, από τον ιμπρεσιονισμό στον κυβοφουτουρισμό και από το σουπρεματισμό στον κονστρουκτιβισμό.

Η Συλλογή Κωστάκη, στη νέα της μορφή – πλαίσιο, στο MOMus – Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, εγκαινίασε τη νέα της σειρά αφιερωματικών εκθέσεων με περισσότερα από 200 έργα και αντικείμενα της Ποπόβα  – ίσως η μεγαλύτερη έκθεση που έγινε ποτέ γι αυτήν την ιδιοσυγκρασιακή Ρωσίδα. Μέχρι τον Μάρτιο του 2020 οι επισκέπτες της έκθεσης «Λιουμπόβ Ποπόβα. Φόρμα. Χρώμα. Χώρος» στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη, θα μεταφέρονται –σχεδόν μαγικά- στη δεκαετία του 1920, τότε που τα όνειρα προσγειώνονταν με πάταγο στη γη…