Ήχοι συμπαντικοί που μοιάζουν σαν να έρχονται από νεφελώματα, γαλαξίες, άστρα που κατέρρευσαν ή γεννιούνται. Ήχοι γεμάτοι από ωκεανούς μνήμης, λιμνοθάλασσες λήθης και ταξιδιάρικα πουλιά, ηχοχρώματα με ένταση, πάθος και έμπνευση, που συνιστούν τη μουσική πανδαισία του συνθέτη, παραγωγού και μουσικού Constantine Skourlis, το έργο του οποίου έχει χαρακτηριστεί ως «δυναμικό» (Electronic Beats), «μεγαλοπρεπές» (Boomkat), «ένδοξο» (Echoes and Dust) και «στοιχειωτικό» (Headphone Commute). «Η μουσική μου συνυπάρχει με την αρμονία και τη δυσαρμονία, που είναι αμφότερες εγγενή στοιχεία του σύμπαντος. Δημιουργώ ηχητικά πεδία που ενεργοποιούν –ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω– την αίσθηση του απέραντου και του άγνωστου, σαν να ψάχνω τους ήχους που είναι κρυμμένοι πέρα από την αντίληψή μας. Όταν συνθέτω, δεν ακολουθώ μόνο μια νοητική διαδικασία, αλλά προσπαθώ να εξερευνήσω τις πιο μύχιες πλευρές της ανθρώπινης εμπειρίας. Με τη μουσική μου συχνά εκφράζω ένταση, θλίψη, αλλά και λύτρωση, συνδέοντας τον ακροατή με βαθύτερα συναισθήματα και μνήμες. Αποσκοπώ στο να παρασύρω το κοινό σε μια εσωτερική αναζήτηση, όπου η μουσική γίνεται γέφυρα ανάμεσα στην καρδιά, την ψυχή και το σώμα».

Πώς ξεκίνησε όμως το μουσικό ταξίδι του Constantine Skourlis; «Με την αναζήτηση ήχων που θα με έκαναν να αισθάνομαι πιο ασφαλής απέναντι στις βαθύτερες έννοιες με τις οποίες ο άνθρωπος συμπορεύεται χωρίς να τις κατανοεί πλήρως, όπως η αγάπη, ο θάνατος, η απώλεια, το άπειρο κλπ. Από νωρίς ανακάλυψα τη δύναμη του θορύβου, της σιωπής και των παραμορφωμένων ηχητικών τοπίων. Οι προσωπικές μου εξερευνήσεις με οδήγησαν στο να αναπτύξω έναν ήχο που συνδυάζει τη δυναμική του μέταλ, τη σκοτεινότητα του drone και την κομψότητα της κλασικής μουσικής».

Ο Constantine Skourlis, με βάση την Αθήνα, κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με τίτλο Hades (2017) από την Bedouin Records, το οποίο παρουσίασε ζωντανά σε σημαντικούς χώρους όπως: Berghain Säule & Main Room (Βερολίνο, 2017 & 2018), MOMus (Θεσσαλονίκη, 2023), Bozar (Βρυξέλλες, 2018) και Onassis Stegi (Αθήνα, 2018). «Το Hades γεννήθηκε μέσα από σκέψεις γύρω από τον θάνατο και την ελληνική μυθολογία, τρυπώνοντας σε απομονωμένες σπηλιές και φυσικά τοπία. Η έμπνευσή μου προέρχεται από την ένωση του ανθρώπου με τον φυσικό και υπερφυσικό κόσμο. Γενικότερα, οι ήχοι που δημιουργώ είναι αποτέλεσμα προσωπικών εμπειριών, αλλά και της βαθιάς μου σχέσης με τη φύση, την ιστορία και τη μυθολογία».

Το 2020 κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο Eternal Recurrence, που επαινέθηκε ως «ηχητικός Άτλας» από το A Closer Listen. «Η μουσική μου δεν περιορίζεται σε μία συγκεκριμένη εποχή. Αντίθετα, εξερευνώ τον κυκλικό χρόνο, τη διαρκή επιστροφή στην αρχή. Στο album μου Eternal Recurrence –μια έννοια αρχικά στενά συνδεδεμένη με τον στωικισμό στην Αρχαία Ελλάδα και αργότερα αναγεννημένη από τον Νίτσε– εξετάζω την επαναλαμβανόμενη φύση της καταστροφής και της αναγέννησης, μέσα στην οποία ο κόσμος ξαναχτίζεται μέσα από τις στάχτες του. Την ίδια χρονιά, παρουσιάζει και το έργο Splendidissima Gemma: Recomposing Hildegard, εμπνευσμένο από τη Χίλντεγκαρντ του Μπίνγκεν, σε παραγγελία του φωνητικού συνόλου Canto Soave και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.