«Η φωτογραφία για μένα προσωπικά, λειτουργεί ως φορέας για να προσεγγίσω έναν καλύτερο ή και ακατανόητο κόσμο. Κάποιες φορές είναι και ο συντομότερος δρόμος για το προσωπικό όνειρο».

Στη φωτογραφική σειρά Α Long Saturday συνομιλεί με ανθρώπους που βρίσκονται σε διασταυρώσεις δρόμων, σε τοπία άγονα, μέσα σε ένα συνολικά αφιλόξενο περιβάλλον, ενώ το βλέμμα του θεατή τραβούν τα οδικά σήματα που τονίζουν τις απαγορεύσεις και τη δυσκολία προσδιορισμού και αρμονίας με τον γύρω τόπο. Δεν πάει πολύς καιρός που ολοκληρώθηκε το συγκεκριμένο πρότζεκτ και ο Γιάννης Ζινδριλής νιώθει να βρίσκεται ακόμα στον κόσμο του. «Είναι η πρώτη προσωπική δουλειά για την οποία μπορώ να αναλάβω πλήρως την ευθύνη. Από καιρό είχα μια απροσδιόριστη ανάγκη για μια φωτογραφική δουλειά που θα προκύπτει από έναν στοχασμό για την εποχή που διανύουμε. Έτσι, δημιούργησα μία σειρά σκηνοθετημένων πορτρέτων σε εξωτερικούς χώρους, με κοινή αφήγηση το ομώνυμο διανοητικό σχήμα που διατύπωσε ο Γαλλο-αμερικανός κριτικός λογοτεχνίας, δοκιμιογράφος, φιλόσοφος και συγγραφέας Τζορτζ Στάινερ, το οποίο περιγράφει ανθρώπους σε έκδηλη αμηχανία, σε έναν σχεδόν απροσδιόριστο και ακατανόητο κόσμο, περίπου σαν κι εμένα. Το A Long Saturday είναι η διπλωματική μου εργασία για το μεταπτυχιακό πρόγραμμα που παρακολούθησα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής με εισηγήτρια την κ. Νατάσα Μαρκίδου».

Ήταν ένα απαιτητικό project, καθώς για πρώτη φορά χρησιμοποίησε ως φωτογράφος το στοιχείο της σκηνοθεσίας σε τόσο μεγάλο βαθμό. «Εύχομαι το επόμενο project, σε πείσμα της διαδεδομένης άποψης, να είναι εντός comfort zone ή τουλάχιστον να μην απαιτεί τόση προσπάθεια», προσθέτει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Παράλληλα, δεν κρύβει τη χαρά και ικανοποίησή του για τη διάκριση στο πλαίσιο των MATAROA Awards και τη συμμετοχή του στη Photobiennale 2023. «Αρχικά, και προς όφελος της ειλικρίνειας, οι διακρίσεις και οι συμμετοχές σε μεγάλες διοργανώσεις προσφέρουν μεγάλη χαρά, δίνοντας κουράγιο για τη συνέχεια μέσα στην αβεβαιότητα της προσωπικής δημιουργίας. Είναι ανακουφιστικό λοιπόν να προκύπτουν στιγμές ενθάρρυνσης που έχουν τη δύναμη, έστω και στιγμιαία, να σε κάνουν να πιστέψεις πως τα όνειρά σου μπορεί και να γίνουν πραγματικότητα».

Όσο για τα άφθονα και διαθέσιμα ψηφιακά εργαλεία που σαρώνουν τον κόσμο της φωτογραφίας, ο ίδιος παραμένει σκεπτικός. «Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές με ενθουσιάζουν και άλλες φορές με γεμίζουν αβεβαιότητες και νέα ηθικά ερωτήματα. Ο Αλμπέρ Καμύ, σε μία από τις πιο εύστοχες φράσεις του, αναφέρει πως κάθε δημιουργός ναυτολογείται στη γαλέρα της εποχής του. Αναλογιζόμενος τα προηγούμενα, θα έλεγα πως πολύ συχνά κωπηλατώ με δυσκολία ώστε να κρατιέμαι ενήμερος».

Τελικά, τι είναι η φωτογραφία για τον ίδιο; «Νομίζω πως κάθε φορά που προκύπτει η ερώτηση αυτή, μπορώ να δώσω μια τελείως διαφορετική απάντηση. Ο δικός μου ορισμός ίσως βρίσκεται κοντά στο συναίσθημα και στην ανάγκη που νιώθω όταν βρίσκομαι μπροστά σε ένα τοπίο ή σε έναν άνθρωπο που θέλω πάση θυσία να φωτογραφίσω. Σε μένα λειτουργεί ως φορέας για να προσεγγίσω έναν άλλο κόσμο. Κάποιες φορές είναι και ο συντομότερος δρόμος για το προσωπικό όνειρο».

Σχετικά με την έκθεση:                                                                                            A Long Saturday | Γιάννης Ζινδριλής
Χώρος/Συνεργασία: esp+ gallery / ΙΕΚ ESP
Διάρκεια έως 15.01.2024
Υποστήριξη: Fujifilm Inkjet Photo-paper