O χορός αποτελεί μια μορφή τέχνης που θεμελιώνεται ψυχικά, εκφράζεται όμως σωματικά. Για  αυτόν τον λόγο, η καθημερινότητα μιας μπαλαρίνας θα μπορούσε να ταυτιστεί με εκείνη ενός αθλητή που κάνει πρωταθλητισμό: σκληρή προπόνηση και συγκεκριμένη διατροφή. «Ο χορός είναι ο συνδυασμός αφοσίωσης, πειθαρχίας και σκληρής δουλειάς. Η πειθαρχία μπορεί να μοιάζει περιοριστική, όμως η αυτοπειθαρχία είναι κατά βάση δική μας επιλογή», εξηγεί σχετικά.

Στο πλούσιο βιογραφικό της δεσπόζει ο τίτλος της πρίμα μπαλαρίνα, μια ύψιστη τιμή για κάθε χορεύτρια, αφού αντιπροσωπεύει τον κορυφαίο ρόλο στις παραγωγές μπαλέτου, απαιτώντας όχι μόνο τεχνική αρτιότητα αλλά και ηγετική παρουσία στη σκηνή. Στις διεθνείς παραστάσεις της, η Αντιγόνη Τσιούλη αφουγκράζεται τη χορευτική κουλτούρα κάθε χώρας και τον αντίκτυπο που έχει το μπαλέτο στην εκάστοτε κοινωνία. «Στην Ελλάδα, αν και υπάρχει εκτίμηση για το μπαλέτο, η κυριαρχία των παραδοσιακών και λαϊκών χορών το τοποθετεί σε κατώτερη βαθμίδα σε σύγκριση με χώρες όπως η Γαλλία ή η Σουηδία, όπου το μπαλέτο αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής κουλτούρας. Στη Σουηδία δίνουν έμφαση στην καινοτομία, ενώ στην Ισπανία, μια χώρα γνωστή κυρίως για το φλαμένκο, το μπαλέτο ολοένα κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια». Η ίδια ξεχωρίζει την παρουσία της στο θέατρο Μπολσόι ως την πιο εμβληματική στιγμή στην επαγγελματική καριέρα της, καθώς πρόκειται για έναν ιερό χώρο όπου το μπαλέτο αγγίζει την αισθητική τελειότητα  – ένα αληθινό παράσημο για όσους έχουν χορέψει στη σκηνή του, αλλά και ένα όνειρο για εκείνους δεν τα έχουν καταφέρει ακόμη.

Η Ελλάδα και η Αίγυπτος συνδέονται με γέφυρες πολιτισμού εδώ και χιλιάδες χρόνια, και η Αντιγόνη Τσιούλη επιβεβαιώνει αυτόν τον δεσμό μέσα από τα βιώματά της. «Η αίσθηση της παράδοσης και του πολιτισμού είναι εμφανής παντού στη χώρα, από τα αρχαία μνημεία μέχρι τις σύγχρονες τέχνες. Η κοινωνία της Αιγύπτου είναι πολυεπίπεδη, συνδυάζοντας τις παραδοσιακές αξίες με μια σύγχρονη προοπτική», περιγράφει σχετικά. Ως χορεύτρια στην Όπερα του Καΐρου έχει διαπιστώσει από πρώτο χέρι το πώς η τέχνη έχει τη δύναμη να ενώσει ανθρώπους από διαφορετικά κοινωνικά και πολιτισμικά στρώματα. «Η αιγυπτιακή κοινωνία έχει μια ισχυρή αίσθηση σεβασμού απέναντι στην τέχνη και στον πολιτισμό, στοιχείο που καθιστά τη δουλειά μου ως χορεύτρια ακόμη πιο σημαντική. Παρά τις κοινωνικές και οικονομικές προκλήσεις, οι άνθρωποι παραμένουν αφοσιωμένοι στην καλλιέργεια και στην υποστήριξη της καλλιτεχνικής έκφρασης», καταλήγει η Αντιγόνη Τσιούλη.