EDITORIAL

Το Mataroa αναχωρεί
Η τολμηρή, μοντέρνα καλλιτεχνική δημιουργία είναι ένας προφητικός καθρέφτης του επερχόμενου.  Ο δημιουργός, ξεπερνώντας την επίφαση των πραγμάτων. βυθίζεται με προορατικό βλέμμα στα σπλάχνα τους και οιωνοσκοπεί όλα αυτά που επωάζονται, τα μετατρέπει σε έργο και το παρουσιάζει στην κοινωνία, για να δει αυτή το μελλοντικό της πρόσωπο: οικτρό, μεγαλειώδες, λαμπρό, περίπλοκο, τραγικό και ελπιδοφόρο. Ή, όλα αυτά μαζί σε εναλλαγή και σε απρόβλεπτους συνδυασμούς. Τα πάντα έχουν ειπωθεί στην Τέχνη, με πολλούς τρόπους, αλλά και τίποτε δεν έχει ειπωθεί. Γιατί κάθε γενιά, σε κάθε εποχή, ζει την απορία της ύπαρξης απ’ την αρχή και δικαιούται να δώσει νέο περιεχόμενο, σκοπό και πιθανές ερμηνείες στο μυστήριο του δικού της ζην. Καινούργιες συνθήκες και ιδιώματα, άγρυπνη τεχνολογία, ρευστοί συσχετισμοί, νέες αυταπάτες κι ελπίδες, απειλές και διασφαλίσεις, ευκολίες και αδιέξοδα εμπνέουν τους καλλιτέχνες που πασχίζουν, μέσω της έμπνευσης αλλά και όλης τους της ύπαρξης, να φτάσουν σε γενναίες διατυπώσεις, να ιδρύσουν το νέο, το μη-ορατό, το εξ υπαρχής αστραφτογεννημένο. Να πουν το ανείπωτο ως τα τώρα, να προκαλέσουν απρόσμενο θάμβος μέσα από πρωτότυπες φόρμες, αρθρώσεις, απροσδόκητους συνδυασμούς, ρήξεις και διαδρομές που δεν έχουν ποτέ ξαναδοκιμαστεί κι έρχονται σχεδόν από το πουθενά, να αποκαλύψουν το εκτυφλωτικά άρρητο των νέων εποχών.

Το περιοδικό Mataroa, αποπλέοντας μια φορά τον χρόνο απ’ την Θεσσαλονίκη προς όλο τον κόσμο, έχει όχι την φιλοδοξία, αλλά το καθήκον να αποτελέσει μιαν κιβωτό, ένα σκάφος δρομολογίων των καλλιτεχνών από την περιφέρεια του παγκοσμιοποιημένου πλανήτη προς τα κέντρα επιρροής και αποφάσεων: Δημιουργοί που ζουν και παράγουν στο άνοιγμα του διαβήτη να μπορούν μέσω του Mataroa, επιβιβαζόμενοι σε αυτό, να φτάσουν ταχύτερα στους ισχυρούς κόμβους διακύβευσης: την Νέα Υόρκη, το Βερολίνο, το Παρίσι, το Λονδίνο, τις Βρυξέλλες, την Ρώμη, την Μαδρίτη – οπουδήποτε η ζύμωση και η γνωριμία είναι μια διαδικασία αποφασιστική για το μέλλον και την ανέλιξη του κάθε καλλιτέχνη.

Εξάλλου ο τίτλος Mataroa, που συμβολικά πλην ταπεινά οικειοποιείται αυτή η έκδοση, είναι το όνομα του πλοίου, που στα 1945, στις απαρχές του εμφυλίου πολέμου, μετέφερε περί τους διακόσιους Έλληνες διανοούμενους και νέους καλλιτέχνες από την Αθήνα στον Τάραντα, με προορισμό το Παρίσι, και με πρωτοβουλία του Οκτάβιου Μερλιέ, διευθυντή του Γαλλικού Ινστιτούτου, ώστε να διασωθούν από τα δεινά του επερχόμενου σπαραγμού. Το πόσο οξυδερκής ήταν αυτή η πρωτοβουλία του Γάλλου φιλέλληνα αποδείχτηκε από το ότι αρκετοί από τους διασωθέντες, ζώντας πια στο Παρίσι, σημάδεψαν με τον στοχασμό και το έργο τους την ευρωπαϊκή σκέψη του 20ού αιώνα.

Πριν ξεκινήσει ο πλους του δικού μας Mataroa, εκδώσαμε ένα δοκιμαστικό, πειραματικό-τεύχος μηδέν, με τον γενικό τίτλο Arti. Τώρα ξεκινάει το κανονικό, παρθενικό ταξίδι και η προσπάθεια του περιοδικού, σε δύσκολους πάλι καιρούς, να μεταφέρει και να προβάλλει το έργο νέων και πρωτοποριακών δημιουργών πέραν των συνόρων, στις μεγάλες πρωτεύουσες του κόσμου, ώστε να εξελιχθούν ταχύτερα οι ίδιοι, και οι δημιουργίες τους να λάβουν την αποδοχή και στήριξη που δικαιούνται. Εξάλλου, η αναχώρηση, ο πλους, οι ανοιχτοί ορίζοντες, η αναζήτηση, η συνομιλία, η ανταλλαγή, η ανακάλυψη, είναι τα βασικά στοιχεία που συνθέτουν την ουσία ενός διάσημου, αρχετυπικού Έλληνα, αλλά και παγκόσμιου ήρωα, του Ομηρικού Οδυσσέα, το οποίου το ταξίδι και οι περιπέτειες δεν τελειώνουν ποτέ.