Τον περασμένο Μάρτιο, κόπηκε αιφνιδίως το νήμα των παραστάσεων της παραγωγής Εδώ Ουρανός του ΚΘΒΕ, σε σκηνοθεσία Σίμου Κακάλα, εξαιτίας της επέλασης του κορωνοϊού. Το έργο πρόλαβε να ανέβει για τρεις παραστάσεις στο κατάμεστο Φουαγιέ του Θέατρου Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, στη συνέχεια όμως το ΚΘΒΕ ανέστειλε τις παραστάσεις του στο πλαίσιο των μέτρων κατά της διασποράς του κορωνοϊού. Ο Σίμος Κακάλας δεν κρύβει την απογοήτευσή του για την πρόωρη διακοπή, καθώς μάλιστα, όπως αναφέρει, το έργο ξεκίνησε με μεγάλη δυναμική, ενώ τόσο ο ίδιος όσο και η διοίκηση του ΚΘΒΕ προβληματίζονται για το πώς και πότε θα μπορέσει η παράσταση να επανέλθει στη σκηνή του θεάτρου. Foyer the Society of Macedonian Studies‘ven in the full–house Foyer of the TheaaΠαράλληλα, ο Σίμος Κακάλας ετοιμάζει για τη νέα σεζόν μία συνεργασία με το Θέατρο Τέχνης, στην Αθήνα, η οποία κι αυτή φυσικά εξαρτάται από τις εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.

Το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα της της Αγλαΐα Βετεράνι Γιατί βράζει το παιδί στην πολέντα αφηγείται τις περιπέτειες ενός ανώνυμου μικρού κοριτσιού, που ταξιδεύει μαζί με το περιοδεύον τσίρκο, όπου εργάζονται οι γονείς της, από τη Ρουμανία στη Δυτική Ευρώπη. Το κείμενο εξερευνά το δίπολο μεταξύ γλώσσας και ταυτότητας, ενώ παράλληλα απεικονίζει, σε ένα μείγμα ρεαλισμού και ονειρώδους φαντασίας, διανθισμένο με μαύρο χιούμορ, τις ασύλληπτες δυσκολίες που βιώνουν οι άνθρωποι που δεν χωράνε σε καμία πατρίδα, που νιώθουν ανεπιθύμητοι σε κάθε στάση της ατελείωτης περιπλάνησής τους. Ο τίτλος Εδώ Ουρανός που επέλεξε ο Σίμος Κακάλας παραπέμπει στα λόγια του μικρού κοριτσιού, το οποίο φαντάζεται τον ουρανό ακριβώς προτού αποκοιμηθεί, καθώς η απεραντοσύνη του της προσφέρει μια πρόσκαιρη ανακούφιση από τα γήινα βάσανα.

Ο Σίμος Κακάλας, παραδίδοντας για μια ακόμη φορά μαθήματα καινοφανούς έμπνευσης και σκηνοθετικής τόλμης, απονέμει τον ρόλο του κεντρικού αφηγητή σε μία εύπλαστη και ανθρωπόμορφη κούκλα, στην οποία χαρίζουν πνοή και κίνηση πέντε διαφορετικοί ηθοποιοί, πλάθοντας έναν πολυσύνθετο και χειροπιαστό χαρακτήρα που διαθέτει αισθήματα και ψυχή. Μέσα από τη χρήση της κούκλας και της μάσκας, αντλώντας παράλληλα στοιχεία από την παράδοση του σωματικού θεάτρου και προσδίδοντας στη μουσική υπόκρουση χροιά συν-αφηγητή, ο Κακάλας κατακερματίζει τις καθεστηκυίες συμβάσεις και φιλοτεχνεί έναν κόσμο χαρμολύπης. Έναν κόσμο που σμιλεύει τις πιο γοητευτικές αντιθέσεις, μετατρέποντας κάθε ικμάδα του χώρου και κάθε στιγμή του χρόνου σε παλλόμενη εμπειρία μέθεξης.