Αθήνα, Άμστερνταμ, Θεσσαλονίκη, Λονδίνο, Βιέννη, Ύδρα, Νέα Υόρκη,  Θερμησία Αργολίδας. Το καλλιτεχνικό δίδυμο “The Callas” –τα αδέλφια Άρης και Λάκης Ιωνάς–, με έδρα το ιστορικό κέντρο της Αθήνας και επιστρατεύοντας κάθε μορφή τέχνης, δημιουργούν το δικό τους ιδιόμορφο καλλιτεχνικό σύμπαν, το οποίο και παρουσιάζουν σε όλο τον κόσμο εδώ και δύο δεκαετίες με τον ίδιο ακριβώς  τρόπο που έπαιζαν όταν ήταν μικροί.  

Τα δύο αδέρφια μεγάλωσαν μέσα στην τέχνη και στη χειροτεχνία. Ο φωτογράφος πατέρας τους συνεργαζόταν, μεταξύ άλλων, με το Εθνικό Θέατρο και τη Λυρική Σκηνή, ενώ η μητέρα τους κεντούσε κι έπλεκε – είχαν πάντα γύρω τους χρώματα, νήματα και βελόνες. Στο σχολείο, αντί για τα μαθήματά τους, διάβαζαν ποίηση και λογοτεχνία,  άκουγαν μουσικές, έπαιζαν ποδόσφαιρο, πήγαιναν στον κινηματογράφο και στο γήπεδο, «ζούσαν μια όμορφη αλητεία» όπως παραδέχονται σήμερα.

Οι καλλιτεχνικές τους επιρροές και αναφορές πολλές και ποικίλες. Από Sonic Youth, The Beatles, The Velvet Underground, The Stooges, Television Personalities και The Jesus and Mary Chain μέχρι Σιντ Μπάρετ, Τόμας Πίντσον, Ντον ΝτεΛίλο, Τζιμ Τζάρμους, Φρανκ Ο’ Χάρα, Ετέλ Αντνάν, Άκι Καουρισμάκι, Superstudio, Τάκη Ζενέτο, Μάικ Κέλι, Εντουάρ Μανέ, Μαρσέλ Ντισάν, Τσιτσάνη, Μπέλλου, Παρθένη, Ε.Χ. Γονατά και Ν. Γ. Πεντζίκη. Από πιτσιρικάδες έμαθαν να τις συνθέτουν και να συνεργάζονται, όπως τότε που χωρίζονταν σε ομάδες ανάλογα με ποιους περνούσαν καλύτερα και με ποιους ταίριαζαν τα χνώτα τους. Έτσι ακριβώς πορεύονται και στην καλλιτεχνική τους ζωή, με την καρδιά και το ένστικτο. «Η  βασική μας λειτουργία δεν έχει αλλάξει από τότε. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι με ποιους “παίκτες” θα φτιάξουμε μια ομάδα με σωστή ψυχολογία στο σύνολό της. Όταν κάνουμε τέχνη είναι σαν να παίζουμε». 

Με αυτήν τη διάθεση και νοοτροπία, λοιπόν, προσεγγίζουν όλους τους επαγγελματίες με τους οποίους έχουν συνεργαστεί όλα αυτά τα χρόνια, όπως οι Λι Ρανάλντο, Τζιμ Σκλαβούνος, Θέρστον Μουρ. «Τους καλούμε να έρθουν στο σύμπαν μας και να το γνωρίσουν. Για παράδειγμα, αγαπάμε όλα τα συγκροτήματα που έχει παίξει ο Τζιμ από το 1976. Έτσι, όταν τον προσεγγίσαμε κατάλαβε ότι μπορούμε να δουλέψουμε μαζί και να δημιουργήσουμε κάτι κοινό». Δομικό συστατικό, όμως, για τη δημιουργική τους εξέλιξη είναι η ειλικρίνεια και η ανιδιοτέλεια με όλους τους συνεργάτες. «Ό,τι προσφέρουν θα προσφέρουμε κι εμείς, ό,τι πάρουμε θα το δώσουμε πίσω. Δεν επικρατεί δηλαδή μια επαγγελματική λογική ή  μια νοοτροπία κέρδους. Κάθε συνεργάτης είναι καλός σε κάποιο πεδίο κι εμείς αναζητούμε τους τρόπους για να βγάλει ο καθένας τον καλύτερο εαυτό του στο σύνολο». Βασική τους ανάγκη είναι να καλύπτεται η αίσθηση της κοινότητας. Να ακουμπάνε ο ένας στον άλλον, ο Άρης στον Λάκη και ο Λάκης στον Άρη, και οι δυο μαζί σε όλους τους συνεργάτες-φίλους τους. 

Το πολυεπίπεδο και πολυσυλλεκτικό σύμπαν των Callas περιλαμβάνει ένα  σταθερό δίκτυο μερικών δεκάδων ανθρώπων: την γκαλερί Dio Horia που τους εκπροσωπεί, την επιμελήτρια Νάντια Αργυροπούλου, αρκετούς μουσικούς,  εικαστικούς, κινηματογραφιστές, χορευτές, χορογράφους, γραφίστες, μοντέρ, μέχρι τη μητέρα και τη θεία τους, οι οποίες φιλοτεχνούν τα κεντήματα που αποτελούν σήμα κατατεθέν της εικαστικής τους ταυτότητας.