Η Θάλεια Γκατζούλη, γεννημένη το 1966 στη Δράμα, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη ως εικαστικός και πυρηνική ιατρός. Ο τρόπος της εικαστικής της αφήγησης είναι αναπόφευκτα επηρεασμένος από την εμπειρία της στη διάρκεια των χρόνων, μέσα από την ενασχόληση με την επιστημονική μελέτη και έρευνα της κυτταρικής δομής και της λειτουργίας της. Από αυτή τη δεξαμενή εικόνων που απέκτησε, ξεκινάει ένας στοχασμός γύρω από την έννοια της ύλης και της ζωής. Oι φυσικές και χημικές ιδιότητες των ατόμων και των μορίων, η σύνθεση της ύλης, η ενέργεια, η φθορά και η αποδόμησή της, γίνονται η πρώτη ύλη του προσωπικού εικαστικού της τοπίου. Όπως η ίδια αναφέρει «μου αρέσει να δοκιμάζω και να πειραματίζομαι με νέα υλικά και διαδικασίες, γιατί αυτό κάνει τη δημιουργία πιο συναρπαστική για μένα. Αλλά, παρ’ όλα αυτά, διαφαίνεται ένα προσωπικό στιλ που στηρίζεται στη γραφή μου, στη μονοχρωματική παλέτα και στη θεματική μου».

Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην ιατρική και τη διδακτορική της διατριβή στον Τομέα Νευροεπιστημών του ΑΠΘ, ενώ ενδιάμεσα παρεμβλήθηκε ένας χρόνος ερευνητικής υποτροφίας στο Yale University του New Haven (ΗΠΑ). Ωστόσο, αισθανόταν ότι ένα σημαντικό μέρος του εαυτού της μένει στο σκοτάδι και δεν είχε βρει τον τρόπο να διοχετευθεί προς τα έξω. «Ένιωθα μια επιτακτική ανάγκη που με πίεζε και με οδήγησε στο να βρω άλλους τρόπους έκφρασης. Ήμουν και σε μια ηλικία που είχα τη δυνατότητα να κάνω μια τέτοια στροφή και, χωρίς να το πολυσκεφτώ, αποφάσισα να πάω στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ». Πέρασε με εξετάσεις στη σχολή και αποφοίτησε το 2014.

Η τέχνη και η επιστήμη αποτελούν τους δύο πυλώνες της εικαστικής της δημιουργίας και, όπως η ίδια εξηγεί, έχουν περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά από ό,τι κανείς φαντάζεται αρχικά. «Πρώτα από όλα είναι και οι δύο ανθρωποκεντρικές. Έπειτα, παρά τις διαφορετικές αφετηρίες, τη λογική σκέψη από τη μία και το ασυνείδητο, το ανομολόγητο και την εσωτερική παρόρμηση από την άλλη, και οι δύο στηρίζονται στην παρατήρηση, την ανάλυση και τη σύνθεση. Για μένα και οι δύο είναι μέρος του εαυτού μου, είναι δύο κόσμοι συμπληρωματικοί, όχι αντιθετικοί».

Μεταξύ των καλλιτεχνών που την επηρέασαν είναι και αυτοί του κινήματος της arte povera, ειδικότερα ο Mario Merz και ο Γιάννης Κουνέλλης. Ο William Kentridge είναι επίσης ένας καλλιτέχνης που θαυμάζει, και καθημερινά παρακολουθεί στο youtube κάποια από τις ομιλίες του. Στο Inspire του 2015, ένα workshop του MOMus-Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί και να γνωρίσει καλύτερα τον εικαστικό Νίκο Ναυρίδη. «Ήταν μια σημαντική στιγμή για μένα, γιατί επηρέασε καθοριστικά τη δουλειά μου» εξομολογείται.

Το πρώτο έργο που εξέθεσε είναι το Μy blood, ένας φωτεινός μεταλλικός πίνακας, όπου καλυπτρίδες εργαστηρίου, επεξεργασμένες με αίμα και φυσικές χρωστικές, έχουν τη θέση ψηφίδων που σχηματίζουν έναν αριθμό, ο οποίος αναφέρεται κατά προσέγγιση στον τρέχοντα πληθυσμό της γης. Αυτό ήταν το πρώτο μιας σειράς ίδιων έργων που θα πραγματοποιούνται ανά πενταετία, ώστε να αποτυπώνεται και ο ρυθμός της μεταβολής του πληθυσμού της γης. Μια ξεχωριστή στιγμή στη μέχρι σήμερα πορεία της ήρθε το 2018, όταν το έργο From left to right, που εκτέθηκε στο Αλατζά Ιμαρέτ το 2016, επιλέχθηκε από το Εθνικό Συμβούλιο Βιβλιοθηκών της Σιγκαπούρης να συμπεριληφθεί στο mini booklet «Arts Time», με θέμα Arts X Medicine.

Μεταξύ άλλων, το πορτφόλιό της περιέχει συμμετοχές στις εκθέσεις TRANS-FORM, Brancusi Hall, Κοινοβούλιο (Βουκουρέστι), Effective spaces (επιμέλεια Ντ. Ζαχαρόπουλου, Θ. Μισιρλόγλου, Κ. Νίκου, ΜΜΣΤ, Θεσσαλονίκη), Foodie Fever (επιμέλεια T. Vrachopoulos,  D. Dominick Lombardi, Shiva Gallery, Νέα Υόρκη), Apathia Biennale of Mykonos (επιμέλεια Λυδία Βενιέρη, Μύκονος-Δήλος), Art Athina 2019 και i-D projectart, Ζάππειον Μέγαρο (Αθήνα). Επίσης, έχει παρουσιάσει την ατομική έκθεση The Inevitable failure to understand (επιμέλεια Θάλεια Στεφανίδου, γκαλερί Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη).

Η Θάλεια Γκατζούλη συμμετείχε στην 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης με το έργο-εγκατάσταση Pause-undoing time, ένα δωμάτιο 2Χ3 μέτρα, που αναφέρεται στον ιατρικό μύ-θο του 21ου αιώνα, την επιστήμη της κρυονικής, και τον Νοέμβριο του 2019 στην έκθεση Three Generations στο Ηράκλειο Κρήτης.