
Το Inside, ένα κλειστοφοβικό θρίλερ, σκηνοθετημένο με στενούς φακούς και μικρό βάθος πεδίου, αποπνέει μια αίσθηση προσανατολισμού, προσκαλώντας μας να βασίσουμε την πίστη μας στα αισθήματα που πυροδοτούνται.
Από μικρός του άρεσε να ρισκάρει. Ακόμη του αρέσει. Έμαθε να βιώνει με πάθος τις ιστορίες και γοητευόταν από την ιδέα να τις διηγείται. Το μυστήριο τον μαγνήτιζε από πάντα, ασκώντας του μια
ανυπέρβλητη γοητεία. Κάπως έτσι, η ενασχόληση με τη σκηνοθεσία ήταν αναπόφευκτη. Σήμερα δηλώνει ακόμη ερωτευμένος με τον δρόμο που επέλεξε στη ζωή. Ο 25χρονος σκηνοθέτης Νίκος Χριστοδούλου, που γεννήθηκε και κατοικεί στη Θεσσαλονίκη, βραβεύτηκε πρόσφατα στο φεστιβάλ των Καννών για τη μικρού ταινία του με τίτλο Inside.
Όπως κάθε καλλιτέχνης ενθουσιάζεται με τους φιλόδοξους καλλιτεχνικούς στόχους. Δηλώνει, παρόλα αυτά, συμβιβασμένος με τις ανασφάλειες και τις ματαιώσεις, τις οποίες θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι της καλλιτεχνικής διαδικασίας αλλά και της ανθρώπινης φύσης. Η πρώτη του εμπειρία στη σκηνοθεσία ξεκίνησε μέσα από βίντεο κλιπ καλλιτεχνών της rap house και RnB μουσικής σκηνής. Έχει ολοκληρώσει σπουδές σκηνοθεσίας σε ελληνικό κολλέγιο, λαμβάνοντας πτυχίο από το πανεπιστήμιο Queen Margaret του Εδιμβούργου της Αγγλίας. Από τα πρώτα του βήματα στον χώρο αντιλήφθηκε πως οι μικρού μήκους ταινίες, τα διαφημιστικά και τα βίντεο κλιπ αποτελούσαν γοητευτικά θέλγητρα, τα οποία ήθελε να μάθει, να πειραματιστεί μαζί τους και να κατακτήσει.
Το Inside απέσπασε στο Φεστιβάλ των Καννών το Μέγα Βραβείο Καλύτερης Φοιτητικής Ταινίας για το 2023, στην κατηγορία «Remember the Future». Από την πλευρά του παραδέχεται πως η παρουσία του στην «πόλη του σινεμά» αποτέλεσε μια από τις πιο συναρπαστικές εμπειρίες της ζωής του, αλλά και μια αναγνώριση της σκληρής του προσπάθειας. Το Inside, ένα κλειστοφοβικό θρίλερ, σκηνοθετημένο με στενούς φακούς και μικρό βάθος πεδίου, αποπνέει μια αίσθηση προσανατολισμού, προσκαλώντας μας να βασίσουμε την πίστη μας στα αισθήματα που πυροδοτούνται. Η ταινία μπορεί να χαρακτηριστεί ως παζλ για το μυαλό, με σκοπό να προβληματίσει τον θεατή γύρω από τα νοήματα που αναδύονται: «Το κοινό δεν είναι χαζό. Πρέπει να το θεωρείς την ευφυή του αντίληψη δεδομένη και να το σέβεσαι, προκειμένου να σε σεβαστεί κι εκείνο και να αναγνωρίσει το έργο σου», αναφέρει ο Νίκος Χριστοδούλου.
«Το μυστήριο, ο φόβος, τα σκοτεινά πλάνα, οι έντονες αντιθέσεις και τα βαθιά νοήματα πίσω από φαινομενικά αθώες σκηνές έκαναν την ταινία να ξεχωρίσει. Πρόκειται για μια ταινία με απλή σύλληψη αλλά περίπλοκη διαχείριση», ομολογεί ο ίδιος για το έργο του. Αντλεί έμπνευση από την περίπλοκη αλλά ταυτόχρονα απλή υπόσταση της ζωής. Γεγονότα και συναισθήματα, άνθρωποι και σχέσεις, επιτυχίες και ματαιώσεις, τα υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένες η ζωή και τέχνη. Ο Νίκος Χριστοδούλου προτιμά να μην τα ξέρει όλα εκ των προτέρων και γοητεύεται από το τι θα ανακαλύψει στην πορεία. «Εφόσον νιώθεις, δημιουργείς. Εφόσον δημιουργείς, τότε νιώθεις»,
αναφέρει σχετικά, διατρανώνοντας την άποψή του για τον δεσμό ανάμεσα στην τέχνη και τη ζωή.
Εφόσον δημιουργείς, τότε νιώθεις. Προτιμώ να φτιάξω κάτι μέτριο αλλά πρωτότυπο, παρά κάτι αψεγάδιαστο και συμβατικό.
Από τους καταξιωμένους σκηνοθέτες της εποχής μας ξεχωρίζει τους Κρίστοφερ Νόλαν, Ντέιβιντ Φίντσερ, Τζόρνταν Πιλ και Ντάρεν Αρονόφσκι ως τους ανθρώπους που τον έκαναν να αγαπήσει το σινεμά. «Η μεγαλύτερη επιρροή επιρροή ήταν για μένα οι Ντέιβιντ Φίντσερ και Κρίστοφερ Νόλαν, λόγω των σκοτεινών εντάσεων που προκαλούν στον θεατή και τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπουν απλές καταστάσεις σε αληθινό θέαμα». Σε ό,τι αφορά τη σχέση μεταξύ σκηνοθέτη και ηθοποιών, πιστεύει στην ισορροπία. «Είναι θετικό να είσαι φιλικός έως ένα βαθμό με τον ηθοποιό, έτσι ώστε να διαμορφώνεται ένα μοτίβο καλύτερης και πιο άμεσης επικοινωνίας. Είναι όμως εξίσου σημαντικό η σχέση αυτή να διαμορφώνεται εντός επαγγελματικών ορίων που θα καταστήσουν την εκτέλεση του έργου πιο λειτουργική».
Ο Νίκος Χριστοδούλου δημιουργεί ταινίες με τα χαρακτηριστικά που και ο ίδιος επιθυμεί να βλέπει στη μεγάλη οθόνη. Πιστεύει, μάλιστα, ότι μια προσεκτική ματιά στις ταινίες του μαρτυρά τα περισσότερα γνωρίσματα της προσωπικότητάς του. Ο ίδιος θεωρεί αλατοπίπερο της δημιουργίας το στοιχείο του απρόβλεπτου, ενώ παράλληλα απεχθάνεται το συμβατικό. «Προτιμώ να φτιάξω κάτι μέτριο αλλά πρωτότυπο, παρά κάτι αψεγάδιαστο και συμβατικό», αποκαλύπτει. Τον
γοητεύουν επίσης οι αλληγορικές ερμηνείες, που αναζητούν το βαθύ νόημα των συμβολισμών στα πάντα, αποφεύγοντας τις ακατέργαστες επιφανειακές ερμηνείες τόσο ως καλλιτέχνης όσο και στην καθημερινότητά του.
O Νίκος Χριστοδούλου είναι ένας εξερευνητής της ζωής και της τέχνης, ένας άνθρωπος που βιώνει τη ζωή με πάθος και ένας σκηνοθέτης που την παρουσιάζει όπως τη βιώνει. Το ταξίδι της εξερεύνησης είναι ατελείωτο, όπως ακριβώς και τα όρια της φαντασίας του. Όσο για το εύλογο ερώτημα κατά πόσο ο σκηνοθέτης σκηνοθετεί με τον ίδιο τρόπο που βιώνει τη ζωή, η απάντηση του Νίκου Χριστοδούλου θα ήταν ένα μεγάλο και παθιασμένο «ναι».
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.