Ο συνθέτης Δημήτρης Μαραμής γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Πιάνο και Σύνθεση αρχικά στο Αττικό Ωδείο και στη συνέχεια στο Royal Welsh College of Music & Drama, στη Μεγάλη Βρετανία. Έχει συνεργαστεί με τους σημαντικότερους πολιτιστικούς οργανισμούς και φορείς στην Ελλάδα, ενώ τα έργα του έχουν γνωρίσει τη διεθνή καταξίωση. Έχει κυκλοφορήσει οκτώ προσωπικούς δίσκους και έχει γράψει μουσική για περισσότερες από σαράντα θεατρικές παραστάσεις. Το Σάββατο 7 Νοεμβρίου, το κοινό της πόλης θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει (εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες) τη μουσική του Δημήτρη Μαραμή σε μια μοναδική –και συναισθηματικά φορτισμένη– συναυλία.

«Αυτή η συναυλία είναι μία αισθηματική διαδρομή με οδηγό τις συνθέσεις μου. Μία πορεία δεκαέξι χρόνων, από την πρώτη μου προσωπική εμφάνιση στη δισκογραφία έως και σήμερα. Είναι μία σύμπραξη με την Ορχήστρα Νέων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης, τη MOYSA, και με εξαιρετικούς, νέους σε ηλικία Θεσσαλονικείς ερμηνευτές, με τους οποίους συνεργάζομαι σταθερά τα τελευταία χρόνια, όπως ο Θοδωρής Βουτσικάκης, η Ελένη Δημοπούλου και η Μέλα Γεροφώτη. Ανέκαθεν οι καλύτερες συνεργασίες μου ήταν με νέους ανθρώπους, που είναι εύπλαστοι, ενθουσιώδεις και άφθαρτοι», εξηγεί σχετικά.

Σε αυτό το πανέμορφο μουσικό ταξίδι, στο οποίο μας προσκαλεί ο Δημήτρης Μαραμής, θα έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε ένα υπέροχο κράμα: παλαιότερους κύκλους τραγουδιών, τα σύγχρονα ελληνικά μιούζικαλ του διάσημου συνθέτη, Ερωτόκριτος και Στοιχειωμένοι, καθώς και αποσπάσματα από το νέο του έργο, Καπετάν Μιχάλης. Επιπλέον, η συγκεκριμένη συναυλία πραγματοποιείται στη μνήμη μίας σπουδαίας προσωπικότητας, της Όλγας Ταμπουρή-Μπάμπαλη, καλλιτεχνικής διευθύντριας του Sani Festival, η οποία έφυγε από τη ζωή τόσο πρόωρα. «Ήταν σπουδαίος άνθρωπος η Όλγα και την αγαπούσα πολύ. Προσέφερε με σεμνότητα και ουσία στον πολιτισμό της χώρας. Είναι σημαντικό να τιμάς σπουδαίους ανθρώπους που σου έχουν φερθεί γενναιόδωρα. Την έχω πάντα στο μυαλό μου», αναφέρει σχετικά ο Δημήτρης Μαραμής.

Ένα από τα επερχόμενα πρότζεκτ του δημοφιλούς συνθέτη είναι η οπερετική μεταφορά του μυθιστορήματος Ο Καπετάν Μιχάλης, του Νίκου Καζαντζάκη. «Η ελευθερία σε αυτόν τον κόσμο είναι επικίνδυνη, έως και απαγορευτική. Όταν τολμήσεις να απελευθερωθείς από τον οποιοδήποτε ζυγό, από τις ενοχές, τις υποχρεώσεις, τους προγόνους, τα υλικά αγαθά, το εγώ, τη συμβατικότητα, τον καθωσπρεπισμό, θα πληρώσεις βαρύ τίμημα. Την ίδια στιγμή, όμως, θα ελευθερωθείς, θα βγάλεις φτερά, θα πετάξεις! Ο Καπετάν Μιχάλης αποτυπώνει τον υπέρτατο αγώνα του ανθρώπου για ελευθερία, τη νίκη ακόμα και με αντίπαλο τον θάνατο, εφόσον επιλέγεις εσύ πότε και πώς να έρθει το τέλος, υπερβαίνοντας τους φόβους σου. Το έργο βασίζεται στο πρωτότυπο κείμενο του Νίκου Καζαντζάκη και είναι γραμμένο για ορχήστρα εγχόρδων και 12 ερμηνευτές, με εμβόλιμα χορικά σε στίχους του ποιητή Σωτήρη Τριβιζά. Η σκηνοθεσία είναι της Έφης Θεοδώρου, ενώ πρόκειται για μια συμπαραγωγή της Περιφέρειας Κρήτης και του ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης, για το 2021.

Ο Δημήτρης Μαραμής φιλοτεχνεί ένα σύμπαν μαγικό και υπερβατικό, αντλώντας έμπνευση από τους μύθους, τα δημοτικά τραγούδια και τη λαϊκή παράδοση. «Οι μύθοι περιέχουν μαγεία. Είναι το άγνωστο που κρύβεται μέσα στο σκοτάδι κι απελευθερώνει τη φαντασία του ανθρώπου στην προσπάθειά του να ξορκίσει τους φόβους του. Για αυτό με συναρπάζουν. Οι μύθοι αγγίζουν την παιδικότητα του ανθρώπινου νου και διαχέονται μέσα από τις παραδόσεις και τη δημοτική ποίηση. Όλα αυτά συνδέονται άμεσα με τον Όμηρο και την αρχαία αττική τραγωδία, τα θεμέλια της ποιητικής και διαλεκτικής μας τέχνης», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Όσο για το ποια θεωρεί ο ίδιος ως κορυφαία στιγμή της λαμπρής του σταδιοδρομίας, η απάντησή του είναι ξεκάθαρη: «Το ανέβασμα του Ερωτόκριτου στην Εθνική Λυρική Σκηνή και στο Ηρώδειο, το 2017. Ήταν η ευκαιρία να περάσει η προσωπική μου προσέγγιση ως συνθέτη σε ένα από τα σημαντικότερα ποιητικά έργα της ελληνικής γλώσσας. Ήταν μία νέα φόρμα για τα ελληνικά δεδομένα, που έσπασε πολλά στεγανά. Απευθύνθηκε σε ένα ευρύτατο κοινό κάθε ηλικίας, το οποίο ήρθε σε επαφή με το έργο μου χωρίς να χρειαστεί να προβώ σε οποιαδήποτε έκπτωση ή υποχώρηση στις αισθητικές μου αξίες. Η υποδοχή του έργου ήταν, και εξακολουθεί να είναι, θερμή και ενθουσιώδης», δηλώνει σχετικά.

Ο Δημήτρης Μαραμής, όπως κάθε σπουδαίος καλλιτέχνης, αντιμετωπίζει την τέχνη του ως δίαυλο επικοινωνίας και όχι ως κλειστό και αυτοαναφορικό κύκλωμα. «Η μουσική μπορεί να συνδεθεί ακόμα και με ένα δέντρο ή με μία πέτρα. Περίτρανη απόδειξη της σύνδεσης ανάμεσα στη μουσική και στην αρχιτεκτονική υπήρξε η σύνθεσή μου, Η Μουσική της Ροτόντας, όπου η αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα του ρωμαϊκού μνημείου της Ροτόντας επηρέασε τη φόρμα και τη δόμηση της μουσικής μου. Συγκεκριμένα, θέλησα να δημιουργήσω μία μουσική που να ενσωματώνει τη μεγάλη αντήχηση που δημιουργεί ο τεράστιος θόλος της Ροτόντας, μια μουσική που να μετατρέπει αυτό το φαινομενικό ελάττωμα σε προτέρημα. Επίσης, η μυσταγωγικότητα του μνημείου και το βάρος του ιστορικού χρόνου ενέπνευσαν ένα συγκεκριμένο ηχόχρωμα στη μουσική μου».

Κλείνοντας, ο Δημήτρης Μαραμής δεν παρέλειψε να αναφερθεί στις μουσικές επιρροές που έχουν διαμορφώσει την ταυτότητά του. «Έχω σαφέστατα επηρεαστεί από την ιταλική μουσική και την όπερα. Είμαι θεατρικός συνθέτης και μελωδιστής, ανήκω στο μουσικό θέατρο και στο τραγούδι. Δεν είμαι συμφωνικός συνθέτης. Οι άλλες μεγάλες μου επιρροές είναι η ελληνική ποίηση και η ομορφιά της ελληνικής φύσης: το φως, η θάλασσα και ο έρωτας. Επειδή μελετώ τη μουσική καθημερινά και ασταμάτητα, όλοι οι σπουδαίοι συνθέτες μου προσφέρουν εφόδια. Κλέβω με σπουδή ό,τι με αγγίζει, το μεταποιώ, το αναγεννώ και το κάνω δικό μου. Πρώτα απ’ όλα, είμαι λάτρης της μουσικής και των μεγάλων συνθετών. Και προσπαθώ να προσθέσω κι εγώ, ταπεινά, το δικό μου μικρό λιθαράκι σε αυτόν τον υπέροχο κόσμο των ήχων».