Η Αθηνά Ιωάννου δουλεύει πρωτίστως με υφάσματα, τα οποία κόβει, συνθέτει, ράβει και στη συνέχεια μεταμορφώνει, βαπτίζοντάς τα σε λινέλαιο. Αυτές οι νέες συνθέσεις που προκύπτουν από την προσωπική της ανάγνωση του τόπου για τον οποίο προορίζονται, λειτουργούν ως αρχιτεκτονικές παρεμβάσεις και χειρονομίες στον χώρο, οι οποίες γνέφουν στην ιστορία της ζωγραφικής: από την πρώιμη Αναγέννηση, το Μοντερνισμό, το κίνημα του Μινιμαλισμού, μέχρι και σήμερα. Τα «hanging paintings», όπως τα ονομάζει, μαζί με τις υπόλοιπες πολύχρωμες συνθέσεις και τα σχέδιά της, φέρουν τόσο την τοποθεσία όπου δημιουργήθηκαν, όσο και τη συνεχή προσωπική της αναζήτηση μέσα από τη ζωγραφική.

Στο έργο της εμπνέεται από συγκεκριμένους χώρους και συνδιαλέγεται μαζί τους. Αυτός ο τρόπος δημιουργίας ξεκίνησε το 1993 στη Ρώμη, με αφορμή τις σπουδές της στην Ακαδημία Καλών Τεχνών. Η ίδια αναφέρει σε συνέντευξη της στο ιταλικό ραδιόφωνο: «Πάντα με ενδιέφερε η γλώσσα της εικόνας με συγκινεί κάθε έργο που μπορεί και αποκαλύπτει νέα ερωτήματα, επεμβαίνοντας στον χώρο. Περισσότερο από το να εκθέτω ένα έργο, μου αρέσει να βλέπω, να ενεργώ και να επεμβαίνω στον χώρο με τέτοιο τρόπο ώστε το αποτέλεσμα είναι κάτι το πραγματικά ελάχιστο, αλλά με μέγιστο δυναμικό. Ως μέγιστο δυναμικό, εννοώ τη μέγιστη δυνατότητα ενός ανθρώπου να είναι παρών. Όταν επισκέπτομαι ένα χώρο συμβιώνω μαζί του, δημιουργείται μία σχέση. Έπειτα, η σχέση εξελίσσεται από απόσταση και με τον χρόνο η ιδέα παίρνει μορφή». 

Η έμπνευση της καλλιτέχνιδας και η αναζήτησή της σε σχέση με το υλικό, ξεκινάει με τον καμβά. «Αυτή η αναζήτηση με οδηγεί σταδιακά σε ένα νέο ζωγραφικό σώμα, που εμπεριέχει το «εδώ και τώρα» του χρόνου, του χώρου και του τόπου. Με βάση τον τόπο διαλέγω το υλικό. Με βάση τον χώρο δημιουργώ τη διάσταση του έργου. Το ύφασμα και κατά προέκταση το ρούχο, είναι μια ιστορική και κοινωνική αναζήτηση σε σχέση με τον άνθρωπο και τη θέση του στον κόσμο. Με αφορά και με απασχολεί τόσο το παλιό όσο και το σύγχρονο. Ο χρόνος είναι καταλύτης».

Η Αθηνά Ιωάννου συνδιαλέγεται στο έργο της με το φως και το χρώμα. Η ίδια αναφέρει: «Το φως είναι αποκάλυψη. Μέσω της ύλης τοποθετώ τον χρόνο στον χώρο, δηλαδή τη γλώσσα του χρώματος που διαγράφει τη μορφή όπως το φως και η σκιά». Για τη δημιουργό, το σχέδιο είναι «απαραίτητη υπόθεση γραφής, αναγκαία μορφή σκέψης». Έχει επανειλημμένα χαρακτηριστεί ως «σύγχρονη ζωγράφος». Η ίδια χαρακτηρίζει τον εαυτό της «ποιήτρια εικόνων». Τα θέματά της σχετίζονται με «οτιδήποτε αφορά και συμπεριλαμβάνει τον άνθρωπο», ενώ την ενδιαφέρουν άμεσα τα μηνύματα που φτάνουν στον θεατή, τα «ερωτήματα που τον αγγίζουν βαθιά». 

«Πιστεύω», λέει η ίδια, «ότι το έργο μου είναι μια μετάθεση και ένα ερώτημα που ανανεώνεται στο παρόν. Είναι καρπός και όχι αποτέλεσμα». Στην ερώτηση αν θα ήθελε να είχε ασχοληθεί με κάτι άλλο, καθώς και ποια είναι η ισορροπία ανάμεσα στη μελέτη, στην εργασία, στο ταλέντο και στην έμπνευση, σημειώνει: «Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν είχα τον χρόνο να ασχοληθώ πραγματικά με κάτι άλλο· Η ζωή του καλλιτέχνη εμπεριέχει ατελείωτη δίψα για μελέτη και ατέρμονη εργασία, η χρυσή τομή βρίσκεται στο ταλέντο εναρμόνισης των δύο. Η έμπνευση είναι συγκίνηση. Εμπνέομαι από τα πάντα· από οτιδήποτε δηλώνει και εμπεριέχει ζωή. Ενδιαφέρομαι τόσο για κάτι μηδαμινό και εφήμερο όσο για ένα αριστούργημα· έμπνευση για μένα μπορεί να είναι μια λέξη, μια χειρονομία, μια εφεύρεση, το πέταγμα ενός πουλιού, ένα θεατρικό έργο, μια εικόνα, ένα ίχνος στην πέτρα η στην άμμο».

Όσο για την ελληνική της καταγωγή και για το επιδιώκει την παρουσία ελληνικών στοιχείων στα έργα της, απαντά τα εξής: «Αισθάνομαι πολίτης του κόσμου, τα εμφανή στοιχεία του έργου μου είναι η επίγνωση της εικαστικής μου γλώσσας. Στον κάθε καινούργιο τόπο που ζω, μέσα από κάθε ταξίδι, στην όποια συνάντηση και συμβίωση, παίρνω και δίνω πάντοτε κάτι από τον εαυτό μου. Η ελληνικότητα μου είναι η καρδιά που με συνοδεύει».  

Διεθνές είναι και το έργο της, καθώς μόλις ολοκλήρωσε ένα καινούργιο έργο στο κτήριο του διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα REM Koolhaas στην Ιαπωνία· έργο σε συνεργασία με την Art Front gallery, στο Τόκιο και την γκαλερί Hilario Galguera, στο Μεξικό. Επιπλέον, δημιούργησε την επετειακή σημαία για το Μουσείο της Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες, όπου στο πλαίσιο της επετείου για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, το πολιτιστικό εγχείρημα Κι-νήματα προσκάλεσε οκτώ γυναίκες καλλιτέχνες να σχεδιάσουν τη δική τους σημαία, αντλώντας έμπνευση από την προσωπική σημαία της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. 

Η Αθήνα Ιωάννου ζει στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας και έχει δημιουργήσει μια δεύτερη βάση εργασίας στην Αθήνα, όπου εκτίθεται το έργο της στο Γεωπονικό πανεπιστήμιο Αθηνών, σε παραγωγή της Στέγης του ιδρύματος Ωνάση και επιμέλεια locus Athens. Επίσης, το 2020 ολοκλήρωσε το έργο της “A Rose is a Rose” σε όλο το ύψος του κτηρίου της μόνιμης συλλογής του Perianth Hotel, στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης. Τα μελλοντικά της σχέδια περιλαμβάνουν τη δημιουργία ενός νέου έργου για μια ιδιωτική συλλογή, στην Ολλανδία.

Βιβλιογραφία 
Le chant du Rossignol
Athina Ioannou/ Denys Zacharopoulos 
CubeArtEditions 2013 
ISBN: 978-618-80384-6-2

“Who’s afraid of the Walls?”
Interview with Athina Ioannou, Maria Marangou, Jackie- Ruth Mayer, Denys Zacharopoulos, Janis Kounellis 
Radio Arte Mobile 
Roma 2012
https://tlmagazine.com/mythologies-are-stories-an-interview-with-athina-ioannou/

“Floating gestures”
Athina Ioannou 
Solo exhibition 
Arch Athens 2019

Βιογραφικό
Η Αθηνά Ιωάννου (γενν. 1968 Αθήνα, Ελλάδα) σπούδασε ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Ρώμης και στην Ακαδημία Τέχνης του Ντίσελντορφ. Ζει και εργάζεται στο Ντίσελντορφ. Πρόσφατες ατομικές εκθέσεις: 

Floating gestures, ARCH ATHENS 2019, Athens (GR) Μυθολογίες, Γκαλερί Irène Laub, Βρυξέλλες (2018); Polifonías, Galería Hilario Galguera, Mexico City (2017); Athina Ioannou, Rose is a Rose is a Rose, Hopstreet Gallery, Βρυξέλλες (2016). Πρόσφατες ομαδικές εκθέσεις: KI-NHMATA, 26.08.2021 – 26.09.2021, Bouboulina’s Museum, Spetses, (GR); Biennale P(ART)cours 2021, 25/04/2021 >27/06/2021, Brussels (BE) ; Accepting the human; 29 March–29 May 2021, GaleriaHGalguera México city (MX) ; THE INTIMATE CONSCIOUSNESS OF TIME 08/01/2021 >20/02/2021; Irène Laub Gallery, Brussels (BE); Gigantisme – Art & Industrie, FRAC Grand Large, Hauts-de-France και LAAC, Ντάνκιρκ (2019); L’Art Chemin Faisant … Paysages des Formes, Κέντρο τέχνης L’Atelier d’Estienne, Βρετάνη (2019), 7η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2019/2020).

‘Εργα της βρίσκονται στις μόνιμες συλλογές των: Bouboulina’s Museum, Spetses (GR); Galerie des Petits Carreaux (FR); MRAC, Musée Régional d’Art Contemporain Occitanie (FR), Lieu d’Art Contemporain Sigean, (FR), Deutsche Bank AG and Daniel Buren, Γαλλία; Μουσείου Μπενάκη, Aθήνα. Έχει βραβευτεί από το Jubiläumsstiftung der Sparkasse Neuss (2013), το Stiftung Insel Hombroich, Ντίσελντορφ / Neuss (2013) και το Kunststiftung NRW, Ντίσελντορφ (2012), μεταξύ άλλων.

Website/ Links 
Athina Ioannou
https://www.archathens.org/project/floating-gestures
https://irenelaubgallery.com/artistes/athina-ioannou/
https://artmap.com/athinaioannou/vita

Ευχαριστούμε το Arch Athens για την διάθεση βιογραφικού και φωτογραφικού υλικού.