Ο βασικός άξονας στις παραστάσεις του Ένκε Φεζολλάρι είναι πάντα ο άνθρωπος. «Δεν θα μπορούσα να ξεφύγω από τις ρίζες και τα βιώματά μου, από την ίδια τη ζωή, το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι μέσα στο οποίο μεγάλωσα και ωρίμασα. Οι αναφορές αυτές διαποτίζουν τα έργα μου, από τα οποία συνήθως αναδύονται ο ξεριζωμός, η διαφορετικότητα, οι πανανθρώπινες αξίες. Ακόμη και όταν πρόκειται για ανάθεση, πάντα μπολιάζω το έργο με τις καταβολές και τα πιστεύω μου. Οι προβληματισμοί και η πολιτική θέση, σε συνδυασμό με τα ιδεώδη και τις αξίες, είναι το μονοπάτι που ακολουθώ στη δραματουργία. Ξέρετε, τίθεται μονίμως το ερώτημα γιατί κάνουμε τέχνη, τι θέλουμε να πούμε και τι επιδιώκουμε μέσα από την τέχνη. Όλα όσα συντελούνται καθημερινά σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, δεν μπορεί παρά να τρυπώσουν μέσα σου. Σε πνίγει ο ζόφος και θέλεις ως δημιουργός να μιλήσεις, να υψώσεις ανάστημα απέναντι σε κάθε δράκο ή τέρας που γεννά η εκάστοτε εποχή. Καλείσαι να πάρεις θέση, να βαδίσεις στις συντεταγμένες της ανθρωπιάς και του φωτός».

Τα τελευταία χρόνια έχει ανεβάσει παραστάσεις τόσο στην Αλβανία, τον τόπο καταγωγής του, όσο και στη Βόρεια Μακεδονία. «Είναι πολύ συγκινητικό να επιστρέφεις στη πόλη που γεννήθηκες, στη χώρα που έζησες ως παιδί. Όταν ανέβασα τον Άμλετ, το 2015, στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου της Αλβανίας, βίωσα μια πολύ δυνατή εμπειρία. Οι τόποι μάς καθορίζουν, μας μεταλλάσσουν, μας πονάνε. Είναι πολύ σημαντικό να προσπαθείς να κάνεις τέχνη σε μια χώρα που αναγεννιέται μέσα από τις στάχτες της, σε μια χώρα αντιθέσεων, σε μια χώρα που “παράγει” μετανάστες. Είμαι περήφανος και χαρούμενος γιατί εισέπραξα απλόχερα ζεστασιά και αγάπη. Μία από τις πιο συναρπαστικές στιγμές ήρθε όταν ανεβάσαμε τον Επιτάφιο του Περικλή με εφήβους ηθοποιούς. Με άγγιξε το πώς συνδέθηκαν με το σπουδαίο κείμενο του Θουκυδίδη. Τελικά, η τέχνη όντως γκρεμίζει τα σύνορα, υπενθυμίζοντάς μας πως οι λαοί αυτού του κόσμου δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν μεταξύ τους».

Bio

Ο Ένκε Φεζολλάρι γεννήθηκε στο Πόγραδετς και μεγάλωσε στα Τίρανα. Σε ηλικία 12 ετών μετανάστευσε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου διαμένει μέχρι σήμερα. Είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος. Έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός με καταξιωμένους σκηνοθέτες στο Εθνικό Θέατρο, στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, στο Από Μηχανής Θέατρο κ.ά. Ξεκίνησε τη σκηνοθετική του πορεία το 2011. Έχει βραβευτεί στο Winter Festival του Σαράγεβο για τη Λίστα της Κλαίρης Λιονάκη, ενώ στο ίδιο Φεστιβάλ παρουσίασε και την Εκάβη του Ευριπίδη. Το 2015 σκηνοθέτησε τον Άμλετ του Σαίξπηρ στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου της Αλβανίας. Το 2017 εκπροσώπησε την Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου στο Maxim Gorki Theater του Βερολίνου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Endlich Theatre».

Έχει επίσης συνεργαστεί, μεταξύ άλλων, με το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη, το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, το Θέατρο του Νέου Κόσμου και το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, για το οποίο έχει σκηνοθετήσει μέχρι σήμερα τέσσερα έργα, με πιο πρόσφατη την παράσταση Η αγάπη άργησε μια μέρα της Λιλής Ζωγράφου. Τα τελευταία χρόνια έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις στην Αλβανία και έχει συνεργαστεί με τα ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Σερρών και ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Κοζάνης, έχοντας περιοδεύσει σχεδόν σε ολόκληρη την Ελλάδα με τα έργα Πού ’ναι η μάνα σου, μωρή, Επάγγελμα πόρνη, Το τελευταίο ψέμα, Παζολίνι.