Βλέποντας τη Nεφέλη Φασούλη νομίζεις ότι «ο κόσμος σου» λάμπει και σου χαμογελά. Δεν είναι εύκολο να μην τη ξεχωρίσεις σε ένα δωμάτιο γεμάτο με κόσμο, το χαμόγελό της φωτίζει τον χώρο. Η φωνή και η αύρα της, το προφίλ και οι κινήσεις της μοιάζουν με τα κορίτσια του Νέου Κύματος (Νouvelle Vague) του γαλλικού κινηματογράφου και ας ζει στην Αθήνα του σήμερα. Ο Φοίβος Δεληβοριάς είναι ο παραγωγός του πρώτου της άλμπουμ, με τίτλο Ο κόσμος σου, που κυκλοφόρησε πέρυσι από τη United We Fly μια συνεργασία που έκανε τη Νεφέλη ευρέως γνωστή, μέσα από τις κοινές τους εμφανίσεις. Η ίδια λέει πως φεύγοντας από την πρώτη τους συνάντηση σκεφτόταν ότι ο Φοίβος δεν είναι συνηθισμένος άνθρωπος, αλλά ένας ήρωας της Marvel.

«Ήταν σαν να έχει μια υπερδύναμη. Παίζαμε ένα παιχνίδι τότε στα παρασκήνια, όπου του έλεγες όποια ταινία σου ερχόταν πρώτη στο μυαλό και εκείνος αράδιαζε ένα σωρό πληροφορίες για αυτή και τους συντελεστές της, σαν ρομπότ. Στην αρχή έμοιαζε με απίστευτη ικανότητα μνήμης, ίσως μπολιασμένη με λίγο ψυχαναγκασμό. Στην πορεία, όμως, κατάλαβα πως πρόκειται για βαθιά γνώση και μελέτη του κινηματογράφου και της τέχνης συνολικά. Εγώ δεν γνώριζα πολλά για αυτά που μου έλεγε, αλλά ο Φοίβος κατάφερε να με εμπνεύσει από το πρώτο λεπτό της γνωριμίας μας. Κι αυτό εξακολουθεί να ισχύει έπειτα από τόσο καιρό».

Όσο για το ποιος την «ανακάλυψε», αυτό είναι κάτι που ίσως δεν γνωρίζουν πολλοί. Η Νεφέλη και ο αδερφός της έπαιζαν με τον Βασίλη Καζούλη για περίπου τρία χρόνια, και η Νεφέλη δεν ξεχνά ποτέ να τον  αναφέρει. «Ο Βασίλης με ξεχώρισε όταν ήμουν μόλις 18 ετών και πολύ άπειρη, σε μια κίνηση που αποτελεί δείγμα της γενναιοδωρίας και της μεγάλης του ψυχής», τονίζει. Εδώ και πολλούς μήνες η ίδια εμφανίζεται και σόλο, αποκτώντας σταδιακά το δικό της κοινό, όμως το τρακ πριν κάθε εμφάνιση είναι πάντα εκεί. «Έχω στρες, κρίσεις άγχους και πανικό. Δεν ξέρω αν παρέλειψα κάποια λέξη από τη λίστα, αλλά αν υπάρχει κάτι ακόμη, το έχω κι αυτό! Μάλιστα, στη σκηνή πνίγομαι, νιώθω πως μου τελειώνει ο αέρας. Τα συμπτώματα εμφανίζονται μέρες πριν τη live εμφάνιση, ακόμα και στις πρόβες. Ξεκίνησα αυτή τη δουλειά έχοντας άγνοια κινδύνου, σαν λευκή σελίδα, με ενθουσιασμό για τη σκηνή και τον κόσμο από κάτω. Φέτος, πρώτη φορά αισθάνομαι τη μετάβαση σε μία “θέση ευθύνης”, που συνοδεύει κάθε καλλιτέχνη που κάνει σόλο συναυλίες. Καλύτερα όμως που κολυμπάω από τώρα στα βαθιά, να γίνουν και τα λάθη που πρέπει να γίνουν, και στο τέλος να μείνει η χαρά. Ο Φοίβος μού είπε το καλύτερο επ’ αυτού, όταν είχα μια μέρα τα μαύρα μου τα χάλια και βασανιζόμουν. Εκείνος γελούσε (στοργικά) λέγοντας: “Καλά, είναι τέλειο αυτό που περνάς, είμαι πολύ περήφανος γιατί σε νοιάζει και θα κάνεις ωραία πράγματα”».

Το «Casa Malaparte», ένα από τα ίσως λιγότερο γνωστά τραγούδια του πρώτου της δίσκου, παραπέμπει στον σκηνοθέτη Ζαν- Λυκ Γκοντάρ, που έφυγε πρόσφατα από τη ζωή. Το συγκεκριμένο τραγούδι, η δική της εκδοχή στη «Σιωπή» των Ξύλινων Σπαθιών ή το «Βy any chance» που έχει γράψει η ίδια, εκφράζουν την πιο τζαζ εκδοχή της Νεφέλης. Τη ρωτώ για το δικό της αγαπημένο «παιδί»: «Σίγουρα το “By any chance” έχει ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Αλλά και όλα τα τραγούδια από το άλμπουμ Ο κόσμος σου είναι σαν να τα έχω γράψει εγώ. O Φοίβος κατάφερε με ένα κομψοτέχνημα να πει αυτά που θέλω να πω. Έχω ιδιαίτερη αδυναμία στο τραγούδι «Όταν θα πέσεις», που κουβαλά μέσα του δυο-τρεις διαφορετικούς κόσμους, ενώ ο ήχος του θυμίζει Τομ Γουέιτς και οι στίχοι του είναι σαν μαχαίρι στην καρδιά. Ωστόσο, κλείνω σχεδόν πάντα τα live μου με το “Casa Malaparte”, ως μια προσευχή να βρεθούμε κάποτε στο μέρος που δεν θα βιώσουμε ποτέ το φθινόπωρο».

Η Νεφέλη στις συναυλίες της κινείται αβίαστα ανάμεσα σε διαφορετικούς κόσμους, σε βαθμό που είναι αδύνατον να πεις αν στέκεται στη Δύση ή στην Ανατολή. «Το πρώτο live μας, πέρυσι στη Θεσσαλονίκη, ίσως να ήταν το μόνο στο οποίο έπαιξα με αυτοπεποίθηση τις δικές μου τζαζ συνθέσεις και για αυτό το επαναλάβαμε φέτος με δύο sold out βραδιές. Έφυγα πετώντας από το μαγαζί! Νομίζω σε αυτό το ερώτημα “Δύση ή Ανατολή;” δεν θα απαντήσω ποτέ. Όσο περνάει ο καιρός, μάλλον δεν θα κάνω καν αυτή την ερώτηση στον εαυτό μου. Ήδη, ύστερα από έναν χρόνο που κάνω συναυλίες νιώθω πως το κοινό γνωρίζει πως θα ακούσει ένα μείγμα από διαφορετικούς ήχους. Το πρόγραμμά μου είναι απρόβλεπτο και αυτή είναι η γοητεία του! Το κοινό θα ακούσει σίγουρα τραγούδια με νόημα, ψυχή και συναίσθημα. Αν έπρεπε λοιπόν να το τοποθετήσω γεωγραφικά, θα έλεγα πως βρίσκομαι ακριβώς ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή, δηλαδή στην Ελλάδα».

Για πολλούς, τα πιο εκλεκτικά της κομμάτια, τζαζ ή αγγλόφωνα, απευθύνονται σε ένα πιο περιορισμένο κοινό, και αυτός ακριβώς είναι ένας από τους λόγους που δεν τα επιλέγει κατ’ αποκλειστικότητα. «Τα αγαπάω πολύ και ίσως θα έπρεπε να το παλεύω περισσότερο, αλλά έχω καταλήξει σταδιακά πως το βασικό όταν κάνεις τέχνη είναι να τη μοιράζεσαι με πολλούς, αυτά που λες και πράττεις να έχουν αντίκτυπο στον κόσμο. Δεν με συγκινεί πλέον τόσο η απόσταση από τον κόσμο και η τέχνη για την τέχνη, αυτό όμως είναι καθαρά δική μου άποψη και ίσως σχετίζεται με κάποια φάση που περνάω τώρα». Η Νεφέλη επικεντρώνεται στο νόημα των τραγουδιών, απαντώντας και στην ερώτηση για το στοιχείο που κάνει τα τραγούδια διαχρονικά: «Αυτό που θέλει να πει ένα τραγούδι, αν είναι καθαρό, μπορεί να το λέει για πάντα, όπως και να το ντύνεις, με ό,τι ήχο και στυλ».

Τη ρωτώ για τα Νούμερα του Φοίβου Δεληβοριά στην ΕΤ1, που έχουν αποκτήσει φανατικό κοινό. Η ίδια δεν εμφανίζεται στη σειρά, αλλά δανείζει τη φωνή της στη Δανάη. Πολλοί είναι που της λένε πως θα περίμεναν να εμφανίζεται στη σειρά ή σε μια ταινία. «Οι λόγοι που δεν εμφανίζομαι είναι πρακτικοί, καθώς θα απουσιάσω στο εξωτερικό για λίγους μήνες. Μέχρι όμως να σιγουρευτώ πως θα λείπω, είχα περάσει ακρόαση για τον ρόλο και ήθελα να είμαι στο πλευρό του Φοίβου. Έχω πάντοτε τη μουσική ως προτεραιότητα και θεώρησα πως δεν πρέπει να χάσω τον ρυθμό που έχω βρει με συναυλίες και άλλα μουσικά events. Θα έλεγα σίγουρα “ναι” σε οτιδήποτε μπορώ να συνεισφέρω καλλιτεχνικά, τόσο στα Νούμερα όσο και σε ταινίες, αν μπορούσα να συμμετάσχω χωρίς να μείνουν πίσω τα μουσικά μου σχέδια».

Η Νεφέλη ονειρεύεται να ταξιδέψει με τη μουσική της. «Θέλω να ζήσω μια περιοδεία, αν έχει και δικά μου τραγούδια ακόμα καλύτερα, και να κάνω μεγάλα ταξίδια: Αμερική, Ασία, ειδικά στην Ιαπωνία θα ήθελα πολύ να έπαιζα μια φορά στη ζωή μου. Θαυμάζω πάρα πολλούς καλλιτέχνες, αλλά είμαι ντροπαλή ακόμη και στο να θέσω ως στόχο να παίξω μαζί τους κάποτε. Αν τα φέρει η ζωή και παίξω με αυτούς που αγαπώ, θα τους το εξομολογηθώ εκ των υστέρων».

Η Νεφέλη αποφοίτησε το 2018 από τη Νομική Σχολή Αθηνών και για την ώρα ομολογεί πως δεν έχει εγκαταλείψει την ιδέα της δικηγορίας. Ή μήπως όχι; «Λέγαμε για πλάκα με τους φίλους μου πως εάν κάνω ποτέ κάποιο τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού, το αποτέλεσμα θα είναι κάποιο επάγγελμα τεχνοκράτη, λογίστρια ή κάτι σχετικό. Έτσι είναι ο τρόπος που σκέφτομαι, πολύ down to Earth, μου τη λένε συχνά πυκνά για αυτό. Την ιδέα της δικηγορίας δεν την εγκαταλείπω ποτέ, διότι είναι μία διαφυγή και γείωση από τον κόσμο της τέχνης, έναν κόσμο υπέροχο μεν, αλλά όχι πάντα ρόδινο, ούτε και ξεκούραστο. Πάντως, εγώ δεν προτείνω σε κανέναν να διαλέξει κάτι συγκεκριμένο, όσο μπορείς να τα κάνεις δύο πράγματα ταυτόχρονα, ας τα κάνεις και όπου σε βγάλει. Εγώ ακόμη δεν μπορώ να ξεστομίσω ότι διάλεξα οριστικά, και ας ασχολούμαι μόνο με τη μουσική εδώ και οκτώ χρόνια».

Στο βίντεο του The Boy για το τραγούδι που έδωσε τον τίτλο στο άλμπουμ Ο κόσμος σου, βλέπουμε ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας, τη Νεφέλη με τα γυαλιά της, σε ένα μπαλκόνι σε μια γνώριμη Αθήνα, καθόλου επιτηδευμένη. «Η Αθήνα είναι μια πλανεύτρα που με τη γοητεία της μας ρουφάει τις σκέψεις, τον ελεύθερο χρόνο και πολύ συχνά τη διάθεση. Είναι κάποια χρόνια που βλέπω πως έχει μεταμορφωθεί σε έναν αστικό ιστό που καταφτάνουν όλοι για να δουλέψουν και στο τέλος ασφυκτιούν. Στο βίντεο βλέπουμε μια κοπέλα εγκλωβισμένη στο διαμέρισμά της, αυτό το συναίσθημα ήθελα να εντυπωθεί. Ζω στο Παγκράτι τα τελευταία 27 χρόνια αλλάζοντας σπίτια, έχοντας ως σταθερά μια ζωντανή γειτονιά που φοβάμαι πολύ να αλλάξω. Κάποια στιγμή όμως ονειρεύομαι να βρω τη δύναμη να δοκιμάσω κάτι άλλο, έξω από την πόλη. Η αγαπημένη μου βόλτα στην Αθήνα πάντως περιλαμβάνει πολιτιστικό περίπατο, ταινία σε ένα θερινό από τα πολλά, ένα θέατρο, μία συναυλία. Αν κάτι μας κρατάει εδώ είναι τα δρώμενα, που είναι πάντα πολλά και δεν ξέρεις τι να διαλέξεις».

Οι τελευταίοι μήνες τη βρήκαν σε συναυλίες, σε εκατοντάδες σκηνές, να εισπράττει αγάπη, όπως στις sold out εμφανίσεις στο Duende στη Θεσσαλονίκη και στο Six Dogs στην Αθήνα. Τώρα, όμως, ήρθε ο καιρός για ένα μικρό διάλειμμα. «Θα ταξιδέψω να βρω καινούργιες ιδέες! Έπαιξα πολλούς μήνες και νομίζω δεν θα μου λείψει να κάνω ένα μικρό διάλειμμα. Στο μεσοδιάστημα θα δανείζω τη φωνή μου στη μουσική παρέα του Φοίβου στα Νούμερα και αργότερα βλέπουμε!».

Βιογραφικό

H Nεφέλη Φασούλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σε ηλικία 6 ετών ξεκίνησε σπουδές στο βιολί και στη θεωρητική μουσική στο Ωδείο «Μουσικός Σύνδεσμος Αθηνών», ενώ το 2013 πέρασε στη Νομική Σχολή Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 2018. Από το 2014 έως και το 2016 παρακολούθησε μαθήματα τζαζ τραγουδιού, φωνητικού αυτοσχεδιασμού και θεωρητικών στο ωδείο «Athenaeum», ενώ ολοκλήρωσε και το μετεκπαιδευτικό σεμινάριο διδασκαλίας φωνητικής τεχνικής στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Ως τραγουδίστρια έχει πλαισιώσει στη σκηνή πληθώρα καλλιτεχνών. Αναμεσά τους: Βασίλης Καζούλης, Νίκος Ζιώγαλας, Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Νίκος Πλατύρραχος, Μάκης Αμπλιανίτης, Αντώνης Απέργης, Δημήτρης Καλαντζής. Τα τελευταία χρόνια είναι μόνιμη συνεργάτις στις παραστάσεις του Φοίβου Δεληβοριά. Δισκογραφικά έχει συμμετάσχει στον δίσκο του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου, «Το τέλειο έγκλημα», στους δίσκους «Η Ταράτσα του Φοίβου» και «Πες μου τ’ όνομα σου» του Φοίβου Δεληβοριά, στο παιδικό «Φόραγε Κίτρινο Σκουφί» της Τατιάνας Ζωγράφου και στο «Μαύρη μπογιά στο μάρμαρο» του Νίκου Πλατύρραχου. Το 2019 ανακαλύπτει την αγάπη της για τη μουσική σύνθεση και παρουσιάζει το πρώτο της τζαζ κομμάτι με τίτλο «The worst is yet to come», ενώ τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς κυκλοφορεί και το πρώτο της single, σε στίχους και μουσική του Φοίβου Δεληβοριά, με τίτλο «Για ένα καλοκαίρι». Το καλοκαίρι του 2021 κυκλοφόρησε το πρώτο της προσωπικό άλμπουμ, σε μουσική-στίχους-παραγωγή του Φοίβου Δεληβοριά.